Galiza chora.....
Outra vez a negra sombra
tinguindo de loito
a fermosa face desta terra.
a fermosa face desta terra.
Non hai palabras para entender o horror,
para xustificar a desolación,
só existe a impotencia...e o arrepío.
O ser humano como po nas ás do vento
está indefenso fronte ó execrable infortunio.
está indefenso fronte ó execrable infortunio.
Galiza chora...
Hoxe non é a nosa chuvia meiga
a que orballa o país;
Hoxe non é a nosa chuvia meiga
a que orballa o país;
son bágoas de dor polas vítimas,
vítimas inocentes,
inocentes xoguetes nas mans do destino,
tantas veces cruel, sen corazón,
que transgredindo a xustiza máis elemental,
traspasou os límites todos da razón.
Chora Galiza...
79 bágoas ...
que saen do corazón de todos os galegos.
Non hai palabras...
© Carmen Rivero.