Foto de Aser Rodríguez.
PELIQUEIRO
(“El peliqueiro es un personaje
sagrado
en el cual aparecen elementos representativos
del clero romano y de las divinidades
celtas”).
Antonio-Augusto Diéguez Añel “Támega”-1993
Xorde
coma o lóstrego na noite,
rachando
coma un trono o silencio.
Ferve
o sangue dos lazanos
ó
escoitar o ruxir do peliqueiro.
Bravo,
coma un deus pagán,
fermoso
coma os luceiros,
polas
súas veas flúe
o
orgullo dos devanceiros.
Nada
o acovarda nunca,
nin
a neve nos lameiros,
nin
os soldados de Franco,
nin
os apócrifos modernos.
O
peliqueiro é máis
có traxe e có feitío.
É a
nosa tradición,
o
emblema dos lazanos,
que
legan de pais a fillos,
os
máis sagrados arcanos.
O
que se leva no sangue,
mamándoo
dende o berce,
non
esmorece cos anos,
non
se humilla nin se esquece.
Dende
a noite dos tempos,
sempre
houbo peliqueiros,
facendo soar os chocos ,
estremecendo
os vieiros.
Aínda
que non quedara,
pedra
sobre pedra en Laza,
sempre
haberá peliqueiros
¡¡Peliqueiros de pura raza !!!
¡¡Peliqueiros de pura raza !!!
